Słoma odgrywa kluczową rolę w systemach grzewczych, zwłaszcza w kotłach na biomasę. Jest cenna jako paliwo ze względu na swoje właściwości energetyczne oraz ekologiczne korzyści. W porównaniu do innych surowców, ten materiał jest tańszy i bardziej dostępny, co czyni go atrakcyjnym wyborem dla osób poszukujących alternatywnych źródeł energii.
Słoma pochodzi głównie z upraw zbóż, takich jak pszenica, żyto, jęczmień czy owies. Wśród tych zbiorów najczęściej wykorzystywana jest pszenica ze względu na dużą ilość wytwarzanej słomy oraz wysoką kaloryczność. Jakość tego surowca różni się w zależności od rodzaju zbóż - np. słoma pszeniczna jest bardziej wartościowa niż żytnia. Dostępność surowca do kotłów zależy od czynników takich jak warunki atmosferyczne, powierzchnia użytków rolnych oraz intensywność upraw. W regionach o dużej produkcji zbóż problemy z pozyskaniem materiału nie występują, natomiast w miejscach o mniejszych areałach może być trudniej.
W Polsce słoma jest zbierana głównie po żniwach, kiedy zboża są koszone. Istnieją różne metody jej pozyskiwania, które wpływają na jakość i dostępność materiału dla kotłów. Prasowanie to jedna z technik polegająca na zgniataniu słomy w zwarte bryły. Balotowanie natomiast tworzy mniejsze kostki, łatwiejsze do transportu. Transport odgrywa kluczową rolę w dostarczaniu tego surowca do odbiorców; może odbywać się za pomocą ciężarówek lub przyczep rolniczych.
Wybierając opał do kotłów na słomę, warto zwrócić uwagę na istotne cechy wpływające na efektywność spalania. Wilgotność odgrywa kluczową rolę - optymalna wartość wynosi 10-15%, co pozwala uzyskać wysoką wartość opałową i minimalizuje straty energii. Zbyt wilgotny materiał obniża efektywność procesu oraz może prowadzić do problemów z kominem. Kolejnym aspektem jest wysoka wartość opałowa, która powinna być jak najwyższa, aby zapewnić odpowiednią ilość ciepła podczas spalania. Różne rodzaje słomy charakteryzują się różnymi wartościami opałowymi, dlatego warto porównać dostępne opcje. Ostatnim elementem jest zawartość popiołu - im niższa, tym lepiej, gdyż ogranicza konieczność czyszczenia kotła i zmniejsza koszty eksploatacji.